۲۸ محرم سال 220 ه‍ امام جوادعليه السلام به دستور معتصم از مدينه به بغداد تبعيد شدند.

هنگامی که امام جواد عليه السلام به دعوت اجباری معتصم عباسی مجبور شد که مدینه را به قصد بغداد ترک کند،فرزندش حضرت هادی عليه السلام را که در آن وقت حدود هشت سال داشت،درمدینه،نزد مادرش گذاشت.

یکی از شیعیان می گوید:
به حضرت جواد (عليه السلام ) عرض کردم، فدایت گردم!
من درمورد تو در این سفر ترس دارم (که تو را بکشند)،بعداز تو چه کسی عهده دار امامت میشود؟

فرمود: «امامت بعد از من از آن پسرم علی  امام هادی(ع) است».
معتصم عباسی و درباریانش از راه های مختلف وارد شدند تا امام جواد عليه السلام را تسلیم دربار کنند و به عنوان یکی از تایید کنندگان دربار درآورند ولی امام عليه السلام با کمال هوشیاری و توکل بر خداوند در برابر آنها ایستاد و همواره طاغوتیان را از خود طرد کرد.

خلیفه عباسی از اینکه نمی توانست آن حضرت را به دنیا و دربار ترغیب کند،روز به روز آتش کینه و حسد در وجود ناپاکش زبانه می کشید و هر روز توطئه جدیدی را علیه امام جواد(ع) پی ریزی می نمود.